دره کامفیروز تقریبا تک محصولی است و غالب کشت آن نوعی طلای سفید است که  به آن برنج می گویند.این نوع طلای سفید نسبت به سایر انواع مشابه خود بسیار مرغوب استو جواهان زیاد دارد. وجود همین طلای سفید موجب شده است تا کامفیروزیان کمتر به سراغ علوم و فنون و حرفه های جدید بروند.مردم کامفیروز در طول سال از اوقات بیکاری زیاد برخوردارند تقریبا می شود گفت در این سالها اگر سال خوب باشد 3 ماه از سال را بطور جدی کار می کنند و اگر سال بد و خشک باشد 2 ماه. و لذا زمان نباید برای آنها ارزش زیادی داشته باشد به همسن سبب کارها به کندی پیش می رود گاه ا آدم احساس می کند که آنها در گذراندن وقت مشکل دارند.این اوقات زیاد بیکاری به ذات خود یک تهدید جدی نسبت به سلامت روانی و اخلاقی آنان محسوب می شود . صنایع دستی و خانگی رواج چندانی ندارد البته به استثنای رونق کمرنگ قالی بافی . به نظر می رسد زنان کامفیروزی نسبت به خانمهای نواحی سر حد چهار دانگه و همچنین زنان عشایر از راحتی و رفاه بیشتری بر خوردارند . آنان لیاسهای گران قیمت به تن می کنند و پوشیدن آن نوع لباس ها که از پارچه های گلدار و یا زرباف بسیار زیبا و گران قیمت تهیه شده است به آنها ابوهت و شکوه خاصی می بخشد. آنها در معاشرت و گفتگو آزادی زیاد دارند و بعضا در مجالس قلیان می کشند و سخن های بزرگ به زبان می آورند.منطقه نمونه گردشگری بهشت گمشده در این بخش قرار دارد.

اگر هم دنیا به سر آید،ای حافظ آسمانی آرزو دارم که تنها با تو و در کنار تو باشم و چون برادری هم در شادی و هم در غمت شرکت جویم همراه تو باده نوشم و چون تو عشق ورزم زیرا این افتخار زندگی من و مایه حیات من است.ای طبع سخن گوی من اکنون که از حافظ ملکوتی الهام گرفته ای به نیروی خو نغمه سرایی کن و آهنگی ناگفته پیش آر زیرا امروز پیرتر و جوانتر از همیشه ای

منبع:http://homayeojesaadat.parsiblog.com

هرچند که بلندمرتبه سازی در سال های اخیر مورد توجه مدیران شهری و جزو اولویت های آنها در طرح های مختلفی از جمله طرح تفصیلی شهر تهران قرار گرفته؛ اما تحقیقات نشان می دهد که تنها دو درصد از ساختمان های این کلانشهر بیش از 9 طبقه هستند.

به گزارش "تهران سما"، این موضوع در نگاه عوام خیلی موضوع خاصی نیست؛ اما از نظر کارشناسان این مهم موجب بروز مشکلاتی در ابعاد مختلف اجتماعی،اقتصادی و امنیتی می شود؛ چراکه این افراد بر این باورند که رشد افقی از مهمترین موانع توسعه پایدار شهری بوده و بعد امنیتی زمینه را برای اغتشاشات و نا امنی های اجتماعی آماده می کند.

هرچند کارشناسان داخلی برآوردی از میزان خسارت در شهرهای دارای ساختمان های بلند و یا کوتاه مرتبه نداشته و به تحلیل های علمی اکتفا می کنند؛ اما برنامه ریزان شهری در جوامع توسعه یافته که دارای درصد بالایی از ساختمان های بلند مرتبه هستند، آمار و ارقامی ارایه کرده اند که گویای آن است شهرهایی که رشد افقی داشته و در ارتفاع توسعه پیدا نکرده اند، زمان بروز حوادث غیر مترقبه و ناامنی ها 5 برابر بیش تر از شهرهای دیگر که در ارتفاع توسعه یافته اند، آسیب می بینند.

همچنین توسعه کلانشهرها در سطح، که تهران بارزترین نمونه آن به حساب می آید، شبکه حمل و نقل طولانی تری را نیز می طلبد که امروزه یکی از مهمترین چالش های تهران نیز همین مساله است و پایتخت از رشد افقی آسیب های جدی در این زمینه می بیند.

برخلاف تصور عامه که تهران را شهری با ساختمان های بلند می دانند؛ اما ساختمان های پایتخت کوتاه بوده و متوسط طبقات در آن به 1.6 درصد متوسط پایتخت های جهان به لحاظ بلندمرتبه سازی می رسد که از دیدگاه کارشناسان شهرسازی رقم قابل توجهی نیست.

برخی دیگر از کارشناسان با تاکید بر این نکته که رشد افقی هزینه هایی را برای نگهداری شهر به مدیران شهری تحمیل می کند، بر توجه به وضعیت ساختمان ها در پایتخت های دنیا اشاره می کنند که با مشاهده آنها می توان به این نتیجه رسید که شهرهای کوتاه قد هزینه های سربار خدمت رسانی را هم افزایش می دهند.

این افراد معتقدند رشد افقی شهر با توجه به پراکندگی تراکم، نیاز به امکانات خدماتی بیش تر و نیز بالطبع صرف هزینه و زمان بیشتر برای ارایه و دریافت خدمات را به خود اختصاص می دهد.

هرچند که بسیاری از نقاط تهران که روی گسل واقع شده اند امکان بلندمرتبه سازی را سلب کرده اند و اصول فنی و ایمنی ایجاب می کند که شهر در سطح توسعه یابد؛ اما با توجه به محدودیت زمین و منابع ضرورت دارد بلندمرتبه سازی دردستور کار قرار بگیرد تا هم مساله ارایه خدمات راحت تر شود و هم از بروز برخی مشکلات امنیتی جلوگیری به عمل آید.