روستای جیدرزار از توابع بخش کامفیروز شهرستان مرودشت، واقع در استان فارس با مختصات جغرافیایی 52 درجه و 9 دقیقه طول شرقی و 30 درجه و 22 دقیقه عرض شمالی،  در فاصله 6 کیلومتری شهر کامفیروز، 106 کیلومتری شهر مرودشت و 146 کیلومتری شهر شیراز قرار گرفته است. این روستا در ارتفاع 1700 متری از سطح دریا قرار دارد و اقلیم آن سرد و پوشش گیاهی انبوهی دارد.

روستای جیدرزار در گذشته محل ییلاق عشایر کوچ نشین بود که از یک قرن پیش، به محل اسکان دائمی تبدیل شده است. کهنسالان روستا نیز تاریخ شکل گیری روستا را به یک قرن پیش نسبت میدهند.مردم روستای جیدرزار  به زبان لری صحبت میکنند مسلمان و پیرو مذهب جعفری میباشند.

بر اساس سرشماری 1375، روستای جیدرزار 98 نفر جمعیت داشته، که در سرشماری 1385 به 122 نفر افزایش پیدا کرده است. شغل اکثر مردم این روستا کشاورزی( دامداری، زراعت، باغداری) و زنان روستا نیز به تولید صنایع دستی از قبیل جاجیم ،گلیم و قالی بافی مشغول میباشند. گندم، جو، حبوبات، سیب، زردآلو، هلو، آلبالو و گیلاس از محصولات زراعی و باغی روستای جیدرزار است. گوشت، فراورده‌های لبنی و پشم گوسفند نیز از تولیدات دامی این روستاست. روستای جیدرزار در محدوده کوهستانی استقرار یافته و بافت مسکونی متمرکزی دارد. خانه‌های روستاییان در دامنه کوه به صورت پلکانی نامنظم و چسبیده به‌هم ساخته شده‌اند. فضاهای درونی خانه‌ها تحت تأثیر نوع معیشت و فعالیت روستاییان شکل گرفته است. حیاط خانه‌ها معمولاً حصار خاصی ندارند، چنانکه غالب خانه­ها‌ به یکدیگر راه دارند. مصالح عمده به کار رفته در خانه‌های روستاییان شامل خشت، سنگ، گل و چوب است. سقف خانه‌ها­ مسطح می‌باشد و با تیرهای چوبی، سرشاخه درختان و اندود کاه­گل پوشیده شده­اند.

چشمه سارهای سرآب، دره بالایی، حاجت و آبشار پرزرددر پیرامون روستای جیدرزا می­جوشند و منشأ رویش گیاهان، درختان و زراعت و زندگی روستایی جیدرزار شده­اند. بافت قالی، جاجیم و گلیم از جمله صنایع دستی و هنرهایی است که دختران و زنان روستا در هنگام فراغت از سایر فعالیت‌ها به انجام آن‌ها می‌پردازند. مردم روستای جیدرزار، نوروز را گرامی می‌دارند و پس از تحویل سال و فرارسیدن عید نوروز به شادمانی می‌پردازند و به دید و بازدید یکدیگر می‌روند. مراسم عزاداری در ماههای محرم و صفر، بویژه در روزهای تاسوعا و عاشورا برگزار می­شود.

موسیقی محلی روستای جیدرزار شامل نغمه‌ها و ترانه‌های لری است که به همراه نی در مراسم شادی و عروسی‌ نواخته و خوانده می‌شود.پوشاک مردان و زنان روستا را لباس­های محلی عشایری تشکیل می‌دهند. انواع بازی­های محلی مشتمل بر درنه‌بازی، کلی بازی و لپوربازی در میان جوانان و مردم روستای جیدرزار رواج دارد.

غذاهای محلی این روستا شامل کباب گوشت گوسفند، آش دوغ و آش کارده است که همراه نان و لبنیات تهیه و مصرف می­شود. ماست و کشک که با گیاه معطر چووک مخلوط می­شود، از سوغات روستای جیدرزار است.

روستای جیدرزار از طریق شهرهای مرودشت، اردکان (سپیدان) و کامفیروز قابل دسترسی است و جاده‌های منتهی به این روستا از شهرهای مذکور آسفالت است. روستای مذکور به عنوان یکی از روستاهای هدف گردشگری توسط سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری انتخاب شده است و در سال 1391 راه این روستا و برق رسانی به اتمام رسید تا گام جدی برای توسعه صنعت گردشگری و توسعه پایدار این صنعت و روستا برداشته شود.