|
در اقتصاد مدرن در نتیجه انتقال از بخش کشاورزی به صنعتی ویا به عبارتی از اقتصاد سنتی به اقتصاد مدرن یک از همگسیختگی را در کسب درآمد ملی شکل گرفت.این مقوله در یک حالت کلی در برگیرنده نسبت های بالاتری در زمینه سرمایه ـ کاربود.که خود موجب نیاز به نیروی کارآمدتر و بامهارت بیشتر شده و به تبع توزیع درآمد را نابرابر نموده است(گریفین،39،1375).اما کنش پذیری خدمات ارائه شده در زمینه های گردشگری کاهش سطوح مهارتی را در زمینه نیروی کار سبب گردید.ازاین رو کسب درآمد وتوزیع آن در قالب انعطاف پذیری سرمایه در مهارهای پسافوردیستی در پیرامون گردشگری رویکرد به کسب درآمد ملی را تقویت نمود. جاذبه های گردشگری موجب جلب گردشگران می شود واین درآمد وسود برای کشورهای که گردشگران را جذب می کنند به دنبال خواهد داشت.کشورها می توانند از طرق مختلف مانند کشاورزی ، صنعت و تولید کسب درآمد کسب نمایند؛ که هرکدام ازآنها مستلزم وجود امکانات خاص ومنابع است.بسیاری از جوامع از نظر کسب درآمد از طرق مذکور در وضعیت مناسبی قرار ندارند ولی تقریبا" کلیه جوامع می توانند از طریق گردشگری کسب درآمد کنند وامکانات لازم برای گردشگری در هر کشور ،به گونه ای خاص فراهم است(الوانی،189،1373).در این میان می توان گردشگری رایک رویه دوسویه دانست ؛ یعنی به همان ترتیب که کشوری باجذب گردشگر درآمد ارزی کسب می کند،براثر مسافرت ساکنین کشور به بیرون از آن متحمل هزینه های ارزی نیز می گردد.از این رو استفاده خالص از گردشگری مربوط به رابطه میان درآمد وهزینه حاصل درآن استکه در موازنه پرداخت ها جزی "صادرات و واردات نامرئی " محسوب می شود.گردشگری پول وجمعیت را از مرکزتمرکز وثقل صنعتی بهسوی روستاها ونقاط طبیعی می کشاند.معولا" گردشگری رادر اصطلاح اقتصادی "صادرات نامریی محصولات وخدمات "می نامند،زیرا در حالی که اثر اقتصادی آن در تراز پرداخت های یک کشور مشهود وظاهر می گردد؛ درآمدهای ناشی از آن ،نظیر درآمدهای به دست آمده از ارائه خدمات افراد یک کشور در کشور بیگانه مشهود ومعلوم نیست. این صادرات نامریی بخصوص برای کشورهایی که چشمگیری نداشته باشند ،غنیمتی با ارزش به شمار می رود. هزینه هایی که معمولا" توسط یک نفر گردشگر صورت می گیرد عبارتند از : هزینه غذا ، تفریح ، محل اقامت ،حمل ونقل داخلی ، گشت ها وتورهای داخلی ،پست وتلگراف وتلفن ،به اضافه خرید ره آوردها وکالاهای بومی وسوغات ،این هزینه ها راگردشگر با ارزی که همراه آورده انجام می دهد ودر عمل مانند آن است که خدمات وکالاهای فوق به کشور متبوع گردشگر صادر شده باشد وچون این جریان دقیقا" قابل محاسبه نیست ،لذا به این جریان اقتصادی "صادرات نامرئی "گفته می شود.از این رو با بررسی آثار مستقیم گردشگری بر روی درآمد ملی می توان به این نتیجه رسید که مخارج گردشگران داخلی وخارجی در مجموع منجر به افزایش درآمد ملی می گردد. بسیاری از کشورهای توسعه یافته وحتی کشورهای در حال توسعه از طریق گردشگری درآمدهای کلانی رابه دست می آورند وسهم درآمد گردشگری در درآمد ملی در این کشورها روبه صعود دارد حتی در بعضی کشورها به عنوان منبع اصلی درآمد ملی ارزیابی می شود.جریان گردشگری وسیله مهمی در تحصیل ارز وشناساندن تولیدات ومحصولات داخلی به خارجیان ودر نتیجه گسترش و وسعت دادن بازارهای صادراتی است ودر نتیجه کسب درآمد می باشد. |
منبع: دکتر مهدی سقایی
عناوین یادداشتهای وبلاگ
بایگانی
دوستان